زوج درمانی گروهی بربهبود رضایت زناشویی

بررسی توصیفی اطلاعات ۶۲
تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها ۶۳
فصل پنجم: بحث و نتیجه‌گیری ۶۷
بحث و نتیجه‌گیری ۶۷
نتیجه‌گیری نهایی ۶۹
محدودیت‌های تحقیق ۷۲
پیشنهادها ۷۳
منـابع ۷۴
منابع. ۷۴
منابع لاتین ۷۷
ضمائم
 

 
 
فهرست جداول
جدول ۴-۱: توزیع آزمودنی‌ها در دو گروه ۶۰
جدول ۴-۲: توزیع سطح تحصیلات اعضای گروه آزمایش ۶۰
جدول ۴-۳: توزیع سطح تحصیلات اعضای گروه کنترل ۶۱
جدول ۴-۴: وضعیت سنی آزمودنی‌های گروه آزمایش ۶۱
جدول ۴-۵: وضعیت سنی آزمودنی‌های گروه کنترل ۶۱
جدول ۴-۶: مدت زمان ازدواج آزمودنی‌های گروه آزمایش (سال) ۶۲
جدول ۴-۷: مدت زمان ازدواج آزمودنی‌های گروه کنترل (سال) ۶۲
جدول ۴-۸: شاخص‌های توصیفی مربوط به داده‌های حاصل از اجرای پیش‌آزمون و پس‌آزمون رضایت زناشویی ۶۲

مطلب دیگر :

شش ترفند کاربردی برای افزایش بهره وری هنگام کار با مرورگرهای دسکتاپ

جدول ۴-۹: شاخص‌های توصیفی مربوط به داده‌های حاصل از اجرای پیش آزمون و پس‌آزمون سبک دلبستگی ۶۳
جدول ۴-۱۰: مقایسه پس آزمون رضایت زناشویی در دو گروه با کنترل اثر پیش‌آزمون ۶۴
جدول ۴-۱۱: نتایج کلی تحلیل کوواریانس ۶۵
جدول ۴-۱۲: مقایسه پس آزمون سبک‌های دلبستگی در دو گروه با کنترل اثر پیش‌آزمون ۶۵
 
 
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی زوج‌درمانی گروهی یک‌پارچه‌نگر بر بهبود رضایت زناشویی و سبک دلبستگی زوجین متعارض انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل ۲۴ نفر از زوجین متعارض مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر مشهد بود که ۱۲ نفر در گروه‌ آزمایش و ۱۲ نفر در گروه گواه گمارش شدند. اعضای گروه‌ آزمایش تعداد ۱۲ جلسه مداخله زوج‌درمانی گروهی با رویکرد یک‌پارچه‌نگر را دریافت کردند، اما برای اعضای گروه‌ گواه مداخله خاصی ارائه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله، پرسشنامه‌های رضایت زناشویی انریچ و دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰) توسط گروه نمونه تکمیل شدند. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در پس آزمون، رضایتمندی زناشویی آزمودنی‌های گروه‌ آزمایش نسبت به آزمودنی‌های گروه گواه، افزایش معناداری داشته است. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که در پس‌آزمون، سبک دلبستگی ایمن آزمودنی‌های گروه‌ آزمایش نسبت به آزمودنی‌های گروه گواه، افزایش و سبک‌های دلبستگی نا ایمن آزمودنی‌های گروه‌ آزمایش نسبت به آزمودنی‌های گروه گواه، کاهش معناداری داشته است. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش مؤید این مهم است که زوج‌درمانی گروهی یک‌پارچه‌نگر باعث بهبود رضایت زناشویی و سبک دلبستگی زوجین متعارض می‌شود.
 
کلید ‌واژه‌ها: زوج‌درمانی گروهی یک‌پارچه‌نگر، رضایت زناشویی، سبک دلبستگی.
 
فصل اول: مقدمه
 
 
 
ازدواج، به عنوان مهم‌ترین و اساسی‌ترین رابطه بشری توصیف شده است، زیرا ساختاری اولیه برای بنا نهادن رابطه خانوادگی و تربیت کردن نسل آینده فراهم می­سازد. در ایران مطابق با آخرین آمار سازمان ثبت احوال، نسبت ازدواج به طلاق از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۱، با ۷/۱ درصد رشد از ۸/۹ به ۵/۵ رسیده است، که گویای افزایش مشکلات زناشویی و میزان طلاق است؛ به طوری که نرخ طلاق در سال ۱۳۹۰ دو برابر نرخ آن در سال ۱۳۷۵ شده است (سازمان ثبت احوال کشور، ۱۳۹۲).
رضایت‌مندی زناشویی یکی از شاخص­های مهم رضایت فرد از زندگی است. تحقیقات نشان می­دهد که متغیرهای متعدد از جمله ویژگی‌های شخصیت، اعتماد متقابل، احترام، حمایت، درک متقابل، صمیمت، کیفیت رابطه جنسی، تبادل و بیان احساسات، افکار و عواطف و وضعیت اقتصادی با رضایتمندی زناشویی رابطه دارند. هرگونه تعارض، ناسازگاری و نارضایتی در متغیرهای مرتبط با رابطه زناشویی، می ­تواند به آشفتگی و مشکلات زناشویی منتهی گردد و اگر مورد توجه قرار نگیرد به ازدواج­های ناموفق، طلاق و پیامدهای ویرانگر در بهداشت روانی زن، شوهر، فرزندان و جامعه بیانجامد. بنابراین بررسی عوامل و مداخلاتی که بر رضایت زناشویی افراد تأثیر می‌گذارد، از اهمیت بسزایی برخوردار است. از میان این عوامل در تحقیقات مختلف، تاکیدهای زیادی بر سبک‌های دلبستگی شده است.
 
بیان مسأله